De
bescherming van de Zwarte Bij – korte introductie.
Presentatie op de SICAMM conferentie 10-12 september 2004.
Kijk op www.sicamm.org.
door Asger Søgaard Jørgensen
vertaald door A.H. de Witt
De SICAMM conferentie die op het eiland Læsø werd gehouden had 67 deelnemers uit 11 landen. De conferentie werd breed onthaald in de media. De Deense Televisie 1 en 2 waren aanwezig en op kanaal 1 waren er presentaties over de conferentie in het avondnieuws.
Asger Søgaard Jørgensen gaf een presentatie over de problemen van het beschermen van de Zwarte Bij op Læsø.
De Zwarte bij is de laatste restpopulatie van de oorspronkelijke Zwarte Bij in Denemarken. Ze is aangepast aan de klimatologische omstandigheden en de flora van het eiland. Ze is verdraagzaam tegenover winterziektes en is een behoorlijk efficiënte honingproducente.
Er zijn 30 imkers die de Zwarte Bij houden en ze hebben ongeveer 250 volken. We schatten dat ongeveer 7 imkers minder dan 200 volken hebben van andere rassen waarbij er Zwarte zijn of kruisingen met Zwarte bijen.
Er is een grote hoeveelheid aan documentatie beschikbaar om de reden van de conferentie te laten zien. We hebben een levensvatbare en raszuivere Zwarte Bij op Læsø.
In 1992 nam Denemarken de Rio-conventie aan. We hebben verplichtingen om de biodiversiteit veilig te stellen. Een internationale waardebepaling heeft er in geresulteerd dat de Zwarte Bij op Læsø de moeite waard is om te beschermen en dat de inspanningen om de Zwarte Bij veilig te stellen waardevol zijn.
In 1993 werd, na vele jaren strijd, Læsø definitief verklaard tot beschermd gebied voor de Zwarte Bij. Importen van andere bijenrassen of genetisch materiaal werden verboden. Imkers met andere rassen werden verplicht over te gaan tot de Zwarte Bij of te stoppen met imkeren. Natuurlijk werd er een vergoeding gegeven in geval van verliezen.
een kleine groep imkers zette de strijd tegen het beschermde gebied voort. Na lange en ingewikkelde rechtszaken voor lokale gerechtshoven en zelfs voor het Europese Hof was de legale strijd eindelijk voorbij in 2000 toen de beschermde status wettelijk werd bevestigd. Eindelijk, dachten we, was de Zwarte Bij veilig. Een paar imkers echter bleven de veiligstelling dwars zitten.
Toen wisselde in 2001 onze regering voor een liberale. Zij wilde opnieuw de reden achter de bescherming beoordelen. Er werd een werkgroep gevormd waarin geen wetenschappers zaten of professionals met kennis van bijen of imkeren. In 2002 presenteerden zij een rapport met de conclusie dat bescherming van de Zwarte Bij gerechtvaardigd was. Ze gaven echter vier aanbevelingen aan de politici om die te overwegen:
1. de
bescherming handhaven
2. andere bijenrassen op het grootste deel van Læsø toe te laten, maar een klein bevruchtingsstation voor de Zwarte Bij op het meeste oostelijke deel van Læsø te reserveren.
3. De veiligstelling tijdelijk opschorten om te zien wat er zou gebeuren
4. De
veilgstelling totaal opheffen
Wetenschappers en professionals waren er niet bij betrokken, maar we bevolen de veiligstelling allen aan.
The gunste van de imkers met andere rassen promootte de regering ten sterkste aanbeveling nr. 2. Als resultaat stelden de betrokken partijen in mei 2004 een overeenkomst op om aanbeveling nr. 2 uit te voeren. Er waren geen wetenschappers bij betrokken om hun advies te geven.
Als gevolg van de overeenkomst zouden andere bijenrassen direct verwijderd worden vanuit het bevruchtingsgebied.
In jni vonden we kasten met Italiaanse bijen verborgen in de bossen van het bevruchtingsgebied en informeerden we het Ministerie dat de overeenkomst niet langer bestond.
De wetenschappelijke verslagen op de SICAMM conferentie stelden duidelijk dat de Zwarte Bij op Læsø uniek is en bescherming verdiend. Læsø is niet groot genoeg om andere bijenrassen op het eiland toe te staan. Er heeft al wat introgressie plaats gehad, maar we weten fat er genoeg raszuiver Zwarte Bijen zijn om de bescherming levensvatbaar te maken.
De Deense Imker Organisatie stelt de regering voor om de bescherming af te dwingen zodat er geen andere bijenrassen zijn toegestaan Læsø.
Tot dit is gedaan om de imkers met Zwarte bijen te ondersteunen met enige compensatie voor de extra werkdruk om raszuiver zwarte bijen te produceren.
We zijn van mening dat wanneer er slechts de Zwarte Bijen op Læsø zijn, de imkers in staat zullen zijn om te teeltmateriaal te produceren en te verkopen naar andere delen van Europa. Ze zullen ook in staat zijn hun honing te verkopen aan toeristen tegen een behoorlijk hoge prijs.
Imkeren op het eiland zal duurzaam zijn en de veiligstelling van de diversiteit die bestaat binnen de Zwarte Bijen op het eiland kan worden bewaard als standbevruchtingen mogelijk zijn.
De SICAMM conferentie ondertekende een resolutie die naar het Ministerie werd gestuurd en naar de Parlementaire Commissie voor Landbouw, Visserij en Voedsel.