DE SITUATIE OP LÆSØ


Bescherming van de Zwarte Bij

De situatie van de bescherming van de Zwarte Bij (Apis mellifera mellifera) op Læsø

 

Gepresenteerd op het Apimondia congres in Dublin, Ierland 2005

door Flemming Vejsnæs, Rolf Theuerkauf en Asger Søgaard Jørgensen

Vertaald door A.H. de Witt

 

De achtergrond

Op het geïsoleerd liggende eiland Læsø heeft Denemarken een populatie van de Zwarte Bij Apis mellifera mellifera. De zwarte bijen worden daar al vele jaren door imkers gehouden. Ze zijn zachtaardig, productief en hebben een hoge verdraagzaamheid om de klimatologische omstandigheden het hoofd te bieden. De meerderheid van de imkers hebben, met ondersteuning van de Deense Imkerij Organisatie, veel jaren er aan gewerkt om Læsø in te richten als een beschermd gebied voor de Zwarte Bij Apis mellifera mellifera. Slechts de Zwarte Bij zou toegestaan zijn op Læsø en importen waren verboden.

Dit was een enorme stap vooruit in de veiligstelling van de biodiversiteit van bijen in Europa en één van de weinige situaties waarin Denemarken zijn verplichtingen ten opzichte van de Rio Conventie kon nakomen.

 

De problemen

Een paar imkers vochten de legale achtergrond van de regeling aan en werkten de veiligstelling tegen. Er had een legale strijd plaats gedurende verscheidene jaren totdat het Europese en lokale gerechtshoven de bescherming wettig verklaarden.

Een regeringswisseling gaf een nieuw momentum aan de strijd tegen de beschermde status van het gebied. De liberale regering stond niet achter de veiligstelling van het gebied. De nieuwe Minister van Landbouw, Visserije en Voedsel, Mevr. Mariann Fischer Boel, was in principe tegen de bescherming. Zij vroeg het Ministerie een nieuw rapport op te stellen over de argumenten achter de bescherming.

De conclusie was: de bescherming van de Zwarte Bij is gerechtvaardigd en is een belangrijk gegeven in het voldoen aan de Deense verplichtingen ten opzichte van de Rio Conventie.

Vanwege politiek redenen gaf het rapport verschillende alternatieven om de problemen op te lossen. Het Ministerie besloot een beschermd bevruchtingsstation in te stellen voor de Zwarte Bij op het uiterste oostelijke deel van Læsø en andere bijen toe te staan in andere gedeelten van Læsø. Met de verdere beperking dat het gebied alleen een beschermde status zou hebben tot de 20ste juli van elk jaar.

Mevr. Mariann Fischer Boel werd in 2004 de Europese commissaris van Landbouw, haar voorganger als Minister, de heer Hans Chr. Schmidt zet het werk voort om andere rassen op Læsø toe te staan.

 

De standpunten

Het Minsterie en het door de regering geleide Deense Bijen Onderzoeksinstituut, stellen dat deze situatie levensvatbaar is en genoeg isolatie geeft om in hoge mate raszuivere paringen te bereiken. Onafhankelijke wetenschappers en de Deense Imker Organisatie zijn er van overtuigd dat dit niet het geval is. Westenwind is overheersend op Læsø. De afstand van de westelijke grens tot het bevruchtingsstation is minder dan 3 km. Er zal een toestroom van darren zijn van geheel Læsø naar het bevruchtingsstation.

 

Sterke ondersteuning voor de bescherming

Dank zij sterke ondersteuning van onafhankelijke wetenschappers en organisaties zijn we er in geslaagd enkele verbeteringen in de nieuwe regels te krijgen. Het paringsgebied op het meest oostelijke uiteinde van Læsø is het hele jaar door beschermd en een groot deel van de aanplantingen die in overheidshanden zijn, zijn gereserveerd voor de Zwarte Bijen. De overheid gaf een erg kleine toelage aan de Imker Organisatie op Læsø om hen hiermee te helpen het bevruchtingsstation te draaien.

 

De huidige situatie

Het Ministerie nam de taal op zich alle “niet-zwarte” bijen te verwijderen van het “beschermde” paringsgebied. Tot op heden is dit niet gebeurd.

Het Ministerie beloofde DNA-analyses van alle bijenvolken te maken om daarmee de selectie van zwarte bijen te vergemakkelijken. De bijen zijn verzameld, maar tot op heden geen uitslag van de analyses en dus geen hulp in de selectie voor dit jaar. Het Ministerie beloofde alle volken op het eiland te registreren om daarmee de verwijdering van “niet-zwarte” bijen uit de “beschermde” gebieden te vergemakkelijken. Het eindigde met een regelgeving die vraagt om een jaarlijkse registratie van zwarte bijen, terwijl de andere imkers niets hoeven te registreren en ook zonder enige follow-up. Het Ministerie heeft een paar volken met zwarte bijen naar een andere eiland gebracht, waar ze in stand kunnen worden houden tegen erg hoge kosten.

De Deense Imker Organisatie accepteerde de mogelijkheden te onderzoeken om andere bijenrassen op het eiland te hebben. Maar tenzij het Ministerie direct haar eigen regels nakomt, is dit definitief niet mogelijk.

De Imker Organisatie op Læsø spant zich enorm in om een groot aantal zwarte bijenvolken te maken. Maar het is erg moeilijk om raszuivere paringen te verwezenlijken door de toestemming om andere bijen te houden op het grootste deel van Læsø.

 

De Deense Inker Oragnisatie, Møllevej 15, DK 4140 Borup, Denemarken

Tel: + 45 57 56 17 77, Fax: + 45 57 56 17 03, dansk@biavl.dkdansk@biavl.dk Denne e-mailadresse bliver beskyttet mod spambots, du skal have Javascript aktiveret for at se den , www.biavl.dk

 

Het eiland Læsø

114 km2 (= 11.400 ha), natuurgebied beslaat 71% of the island

Lengte 22 km, breedte 2 - 12 km

Bevolking: 2.300

Imkers met zwarte bijen: 30 met een total van 250 volken

Imkers met andere bijen: 7 met minder dan 200 volken 200 (veel zwart of kruisingen).

 

Eigenschappen van de Læsø bij

Kleine volken gedurende de winter met een lag voerverbruik

Snelle ontwikkeling tijdens drachten

Zwermen

Tolerant t.o.v. de klimatologische omstandigheden

Niet agressief

 

Bescherming van de Zwarte Bij - Waarom?

De Zwarte bij is uniek

Het is stand houden van de diversiteit van de honingbij

Het in stand houden van een gene-pool

Milieu Conferentie in Rio de Janeiro 1992

Het beschermen van bedreigde soorten in de wereld

De meerderheid van de imkers ondersteunt de bescherming

 

De situatie is alarmerend

Annette Bruun Jensen en Bo Vest Pedersen, Biologische Instituut, Universiteit van Kopenhagen, onderzochten de mate van introgressie van genen van niet-inheemse herkomst.

Zowel onderzoek aan kernen als aan mitochondria gaven vergelijkbare resutaten en lieten zien dat introgressie van Apis mellifera ligustica mitochondriale haplotypen opleverde en dat allelen uit de kern voorkwamen in variërende mate in de onderzochte populaties.

In het algemeen gesproken liet de onderzoekingen beperkte introgressie zien met A.m. ligustica. De populatie met de meeste introgressie werd op het Deense eiland Læsø aangetroffen; het bevatte bijna 10% A.m. ligustica materiaal als mitochondriale haplotypen en allelen uit kernen.

 

De Zwarte Bij is ernstig bedreigd

De beschermde status van de Zwarte Bij op Læsø wordt ernstig bedreigd. Het Ministerie claimt dat zij aan de bescherming werken. De realiteit echter is dat zij niet luistert naar onafhankelijk wetenschappelijk advies.

In toenemende mate is introgressie van genen van andere bijenrassen duidelijk aangetoond.

De Zwarte Bij op Læsø overleeft niet tenzij imkers er voor zorgen.

 

Download een poster in pdf-format